طراحی نمای ویلا نظر آباد

طراحی نمای ویلای نظرآباد به پایان رسید. نمای ساختمانی که قرار است به طور کامل بازسازی شود و شرکت پادیر گستر علاوه بر مدیریت پیمان ساختمان ، کار طراحی آن را نیز بر عهده دارد. این پروژه که از حدود دو ماه پیش آغاز شده است، اکنون در مرحله گودبرداری و ساخت سقف زیرزمین ویلا است و به صورت موازی با این کار، طراحی ویلا و نمای جدید آن نیز در حال پیشرفت است. نسخه نهایی نمای این ساختمان آماده شده است و پیش از تائید کارفرما، در اختیار وب‌سایت پادیر گستر قرار گرفته تا درباره آن با مهندس طراح این ویلا “خانم رضایی” گفتگو کنیم. در ادامه توضیحات ایشان را درباره این طراحی ویلا می‌خوانید.
یکی از محدودیت‌هایی که در طراحی نمای این ویلا (و همچنین تمامی پروژه‌هایی که مربوط به نوسازی و بازسازی ساختمان هستند) داشتیم این بود که تمامی ایده‌ها و طراحی‌ها باید محدود به چارچوب ساختمان قدیمی شود. در واقع وقتی برای نوسازی یک ساختمان قدیمی، طراحی ویلا انجام می‌دهیم، همواره باید این نکته را در نظر بگیریم که ابعاد دیوارها، سقف‌ و زیربنا، همواره محدود به ساختار قدیمی ویلا می‌شود. این محدودیت، علاوه بر چالش‌هایی که دارد، نیاز به خلاقیت بسیار بیشتری دارد تا بتوانیم با حفظ این ساختار، طرحی جدید را خلق کنیم.
ساختمان قدیمی این ویلا، فقط یک طبقه است و برخلاف ویلاهای مدرنی که این روز‌ها طراحی می‌شوند، امکان ایجاد فضاهای پر و خالی بر روی نما که معمولاً روی طبقات مختلف ایجاد می‌شوند وجود ندارد. به عنوان مثال وقتی یک ویلا در دو یا سه طبقه طراحی می‌شود، می‌توان در سطوح مختلف، با ایجاد تراس و سقف و بخش‌هایی از ویلا که بیرون از سطح نما به صورت معلق قرار می‌گیرند یا با ستون‌هایی محافظت می‌شوند، از برجستگی‌ها و فرورفتگی‌ها، برای خارج شدن از سطوح یکنواخت روی سطح نما استفاده کرد.
در چنین طراحی‌هایی نیاز چندانی استفاده از المان‌های مختلف وجود ندارد و حتی استفاده از یک نوع متریال ثابت هم می‌تواند طراحی را بسیار زیبا و در واقع تکمیل کند.
ما در طراحی ویلای نظرآباد سعی کردیم حجم‌های مختلفی را روی نما به کار گیریم تا نمای ویلا از حالت یکنواخت خارج گردد. البته در این طراحی ویلا، بیشترین توجه به سمت جنوب ساختمان است. زیرا این همان نمای اصلی ویلا است که از داخل حیاط و در لحظه ورود به چشم می‌آید. این در حالی‌ست که پهلوهای شرقی و غربی ساختمان و همچنین نمای شمالی که همگی رو به دیوار‌های کناری حیاط هستند، چندان مورد توجه نبوده‌اند و صرفاً به عنوان یک مکمل برای نمای اصلی (جنوبی) در نظر گرفته شده‌اند.

یکی از دلایلی که روی نمای اطراف ویلا حجم سازی نشده است این است که محدوده اطراف ویلا به عنوان مسیری برای عبور و تردد در نظر گرفته شده است و حجم سازی روی این قسمت‌ها، موجب بسته شدن و تنگ‌تر شدن مسیر می‌شود و به همین دلیل هم مورد تائید کارفرما نبوده است. از سوی دیگر دیوار‌های کناری، به شدت تحت فشار هستند و در حال حاضر نیز بار سقف روی آنها قرار دارد. اگرچه برای افزایش مقاومت این دیوار‌ها از ستون‌های کمکی استفاده شده است، اما طراحی نمای ویلا روی این دیوار‌ها می‌تواند فشار روی آنها را افزایش داده و موجب نشست شود. به همین دلیل، در این قسمت‌ها، صرفاً با بزرگ‌تر‌ کردن پنجره‌ها، نورگیر ساختمان را از جوانب افزایش دادیم.
یکی از جالب‌ترین المان‌هایی که در نمای ساختمان می‌بینیم، بخش باربیکیو روبروی مطبخ ویلا است. خالی کردن پوسته روبروی این قسمت، علاوه بر زیبایی، هواگیری و نورگیری این قسمت را نیز بیشتر می‌کند. وجود این شکاف، نوعی هماهنگی و ادامه ترکیبی است که روی سقف ویلا هم قرار دارد و نوعی پیوستگی با طراحی سقف را به عنوان یک حجم جداگانه ایجاد می‌کند. دودکشی هم که روی سقف می‌بینیم، علاوه بر زیباتر کردن ظاهر مدرن و فانتزی ویلا، در واقع خروجی هواکش همین باربیکیو است که دقیقاً در بالای همین بخش روی سقف دیده می‌شود.
از سوی دیگر به دلیل اختلاف سطح در ویلا، تراس روبروی ویلا را هم به صورت دو سطحی در نظر گرفتیم تا بخش بالایی به عنوان یک نشیمن فضای خارجی قابل استفاده باشد و ضمناً با مسقف کردن این بخش و قرار دادن یک حجم در بالای آن، زیبایی نمای ویلا دوچندان شده است. این سقف را هم به صورت شیب دار و توخالی طراحی کردیم. در فضای خالی این شیب هم از الوارهای چوبی استفاده کردیم. این نوع طراحی، باعث می‌شود تا علاوه بر دل‌بازتر شدن فضای تراس برای کسانی که در زیر آن می‌نشینند، نمای آسمان را هم از میان آن داشته باشیم. علاوه بر این، انتخاب این بخش توخالی سقف باعث می‌شود تا وزن سقف کاهش پیدا کرده و فشار روی پایه‌های حامل آن کمتر شود.

یکی از المان‌های زیبا در نمای ویلای نظر آباد، زاویه‌های کج ستون‌های دو طرف ویلا است. وجود این زاویه‌ها، علاوه بر اینکه پایه‌های جلویی سقف را در نمای ویلا گم می‌کند، باعث می‌شود تا شیب سقف ساختمان بیشتر به چشم بیاید و ظاهری فانتزی و مدرن را در نمای این ویلا ایجاد می‌کند. البته این زاویه بسیار ملایم انتخاب شده است تا نگهداری خود سقف هم برای آن مشکل نباشد.
برای زیباتر شدن طراحی نمای ویلا از یک حجم دیگر هم روبروی در ورودی ساختمان استفاده کردیم. برای این کار، کمی در ورودی ساختمان را در خود پلان هم جلوتر آوردیم، تا هم دسترسی به راه‌پله زیر زمین ویلا راحت‌تر شود. به این ترتیب علاوه بر اینکه عرض 1.20 ، 1.40 ورودی فراهم می‌شود، به منظور اینکه تاکید بیشتری هم در طراحی نمای ویلا روی ان داشته باشیم، ارتفاع ان را هم طراز ارتفاع پشتی نگرفتیم. در اینجا یک حجم جداگانه روبروی در، در نظر گرفتیم که با چرخش خودش در سمت غرب نما، ستون دیوار برشی که در سمت غرب نما ایجاد شده است را هم تقریباً متقارن پایه کج در سمت راست نما به عنوان یک زبان واحد طراحی به کار گرفته است. به این ترتیب نه تنها سه ستونی که به عنوان ستون‌های حامل و کمکی در دیوار غربی ساختمان کار شده‌اند را به نوعی می‌پوشانیم، یک نوع طراحی یکدست و زیبا را هم روی نمای ویلا ایجاد می‌کنیم.
البته در اینجا تنها یکی از ستون‌ها را با این روش، برجسته کردیم و برای اینکه طراحی نمای ویلا در سمت غربی، ساختاری یکدست‌تر داشته باشد، دو ستون دیگر را در داخل خود نمای پنهان کردیم. ضمناً در میان همین دو ستون، یک پنجره کوچک هم برای راه‌پله ساختمان ایجاد کردیم تا علاوه بر نورگیری بیشتر راه‌پله ساختمان در این سمت، نمای هماهنگ‌تری هم با پنجره‌های سمت غربی به دست آید.
در مورد پله‌های ساختمان هم همان‌طور که در بخش‌های طراحی پلان ویلا به آن اشاره شد، به دلیل اینکه سقف زیر زمین در سمت غربی ساختمان کوتاه‌تر از سمت شرقی است، پله‌های ورودی را به سمت غربی و زیر ورودی ساختمان منتقل کردیم. این انتقال به ما اجازه داد تا از پنجره‌های بلند‌تری برای زیرزمین استفاده کنیم که نه تنها نورگیری زیرزمین را از سمت شرقی بیشتر می‌کند، بلکه ساختار زیباتری هم در نمای پنجره‌ها از دید ناظر داخل ساختمان رو به بیرون ایجاد می‌شود. در طراحی نمای ویلا در این بخش، باغچه‌ کوچکی را به صورت “گودال باغچه” جلوی پنجره‌ها طراحی کردیم که هم طراوت و زیبایی بیشتری را در ناظر ایجاد کند و هم نورگیر بیشتر شود.
در طراحی نمای ویلا ی نظرآباد از متریال بتن استفاده شده است. انتخاب این متریال که رنگی بسیار روشن دارد، ظاهری جذاب و مدرن را به ویلا می‌دهد. البته انتخاب بتن رنگ روشن، می‌تواند تا حدودی هم چالش برانگیز باشد. منطقه نظرآباد استان البرز، از نظر آب و هوایی، منطقه‌ای پر بارش محسوب می‌شود. بارش برف و باران، می‌تواند در طول زمان، لبه‌های پایینی نمای سیمانی ساختمان را کثیف و زشت کند. همچنین ممکن است نم باران، پوسته‌های نما را در این قسمت‌ها، دچار ریختگی و تخریب کند. به همین علت “ازاره” یا همان بخش پایینی نما را با سنگ طراحی کردیم. ارتفاع این قسمت معمولاً بین 30 تا 40 سانتی‌متر است که ما برای طراحی نمای ویلا ی نظرآباد، این بخش را با ارتفاع 40 سانتی‌متر در نظر گرفتیم. البته امروزه موارد جدیدی هم به بازار آمده است که سیمان نمای نانو نامیده می‌شود و مقاومت بسیار طولانی‌تر و پایداری بیشتری در برابر عوامل محیطی دارد. ما پیشتر هم از این متریال در ساختمان‌های دیگری استفاده کرده‌ایم، اما از آنجا که هزینه آنها نسبتاً بالاست، بسیاری از کارفرماها ترجیح می‌دهند با تغییراتی در نمای ویلا از روش‌های جایگزین استفاده کنند.
استفاده از نمای سنگ در این بخش، هم می‌تواند احتمال آسیب دیدن نما در این قسمت‌ها را کاهش دهد و هم موجب نوعی پایداری و استحکام بیشتر طراحی را در ذهن بیننده ایجاد کند. اما برای ایجاد ارتباط زیباتر بین این بخش و نمای بتنی ساختمان، از یک نوار فلزی 5 سانتی‌متری استفاده شده است که نه فقط روی نمای ویلا بلکه در تمام دورتادور ساختمان گسترش یافته است.

از آنجا که کارفرما برای نمای ویلای نظرآباد از طراحی سیاه و سفید استقبال کرده بودند، ما در طراحی این نما، از فریم‌هایی با فلز دودی رنگ استفاده کردیم. رنگ این فریم‌ها در کنار رنگ دودی نوار فلزی زیر نما که دورتادور ساختمان ادامه دارد و همچنین نرده‌هایی با همین رنگ، نمایی بسیار مدرن و یکدست را ایجاد می‌کند. اصولاً در نمای ویلا بیشتر از دو یا سه متریال استفاده نمی‌شود تا هماهنگی طراحی نمای ویلا به هم نخورد. به همین دلیل هم ما در کنار سیمان سفید، تنها از همین رنگ فلزی دودی رنگ و چوب‌های الوار با رنگ تیره استفاده کردیم. علاوه بر این، از آنجایی که قصد ما این است تا در زبان طراحی نمای ویلا از طبیعت بهره ببریم، حتی نرده‌های ساختمان هم با جزئیات برگ‌ مانند به هم متصل می‌شوند تا زیبایی طبیعت را حتی در میان بخش‌های فلزی ساختمان هم داشته باشیم. این نرده‌ها به صورت معلق طراحی شده‌اند و نوع طراحی آنها به گونه‌ای است که حجم بیشتری را ایجاد می کند و ساختار آنها در طراحی پلان به صورت سه بعدی می‌باشد. این نوع طراحی باعث می‌شود تا سایه روشن‌هایی که در طی روز روی سطح تراس و دیواره نما ایجاد می‌شود ظاهری چشم‌نواز و زیبا به خود بگیرد.
یکی دیگر از نکاتی که در طراحی نمای ویلا نظرآباد به کار گرفتیم این است که در کنار در ورودی یک حجم بیرون زده استفاده کرده‌ایم. این کار باعث شده تا بتوانیم در داخل آن یک پنجره قدی باریک و بلند در کنار در ورودی ایجاد کنیم که نه تنها به صورت یک ساختار زیبای طراحی در امتداد سقف قرار می‌گیرد، بلکه می‌تواند نور ملایمی را در کنار در ورودی در داخل خانه ایجاد کند.
اگرچه این طراحی نمای ویلا ممکن است طی چند روز آینده و با تغییراتی که احتمالاً در پلن ساختمان بوجود می‌آید، کمی تغییر کند، اما در حال حاضر به طور کامل به پایان رسیده و مورد تائید مهندس عباس پناه و همچنین کارفرمای ساختمان قرار گرفته است. امیدواریم بتوانیم این نما را با بالاترین استاندارد کیفیتی و زیباترین شکل اجرا کنیم. در وب‌سایت پادیر گستر، درباره ساخت این ویلا و روند طراحی و اجرای آن بیشتر بخوانید.

منبع: بلاگ سایت پادیر گستر

طراحی زیر زمین ویلای نظر آباد

نوسازی ساختمان‌های قدیمی همیشه با چالش‌های پیش بینی نشده‌ای روبرو است و مواجه شدن و عبور از این چالش‌ها، یکی از تخصص‌های گروه‌های مهندسی و معماری است تا بتوانند با کمترین آسیب و بهترین بازدهی، از فضای موجود، بیشترین بهره‌برداری را انجام دهند. طراحی زیرزمین ویلای نظرآباد هم از این قاعده مستثنا نبود و پس از تخریب طبقه بالای ویلا، با فرا رسیدن زمان تخریب زیر زمین ویلا، متوجه یک اشکال مهم و اساسی در نقشه این قسمت شدیم که موجب شد تا طراحی زیر زمین ویلا را کمی تغییر دهیم. البته با وجود اینکه این تغییر، چند روزی روی زمان‌بندی کار تاثیر گذاشت، اما همین اتفاق‌ها، نتیجه‌ای خوشایند در پی داشت و اکنون با زیرزمینی بزرگ‌تر و زیباتر از نقشه قبلی، کار را ادامه می‌دهیم. در این مقاله درباره چالش‌ها و تغییرات طراحی زیر زمین ویلای نظر آباد بخوانید.

طراحی قبلی زیر زمین به گونه‌ای بود که نهایتاً فضایی حدود 80 متر مربع از آن بدست می‌آمد. این فضا برای استفاده عمومی به عنوان یک نشیمن سنتی کافی بود، اما اصرار طراحان پادیر گستر بر این بود که به منظور ایجاد فضای بهتر در کنار یک سرویس بهداشتی داخلی و یک آشپزخانه سنتی کوچک در این فضا، باز هم یک نشیمن بزرگ‌تری را داشته باشیم. از آنجا که احتمالاً این کار موجب افزایش هزینه تخریب و گودبرداری و همچنین طولانی تر شدن زمان تخریب می‌شد، در ابتدا ترجیح دادیم با همان نقشه قبلی که فضایی حدود 80 متر می‌شد، کار را ادامه دهیم. اما همان‌طور که گفتیم همواره اتفاق‌های پیش‌بینی نشده‌ای هستند که گاهی اوقات نتایج خوشایندی را به همراه دارند. در زیر زمین این ویلا، تیر‌های سقف که به عنوان تیر‌های کف طبقه بالا هم مورد استفاده بودند، روی دیوار‌های حامل در کناره‌های زیرزمین قرار داشتند و برخلاف چیزی که در ابتدا حدس می‌زدیم، این تیر‌ها در جهت شمال به جنوب ساختمان قرار داشتند که متفاوت با جهت تیر‌های سقف طبقه بالایی بود. به همین دلیل پیشروی به سمت شمال و برداشتن دیوار انتهای زیرزمین، باعث می‌شد تا پی دیوار‌ها ضعیف‌تر شده و سقف زیرزمین فرو بریزد.

خوشبختانه چون از همان ابتدا، گودبرداری را براساس وضع سازه و به صورت لایه به لایه انجام دادیم، به سرعت متوجه این خطر شدیم. در این مرحله با همفکری و همکاری مهندس عباس پناه، به این نتیجه رسیدیم که می‌توانیم گودبرداری ساختمان را بدون تخریب دیوار انتهایی و دقیقاً در پشت دیوار ادامه دهیم و نهایتاً با افزایش طول تیر‌های سقف و قرار دادن آن روی یک دیوار جدید که در فاصله‌ای عقب‌تر قرار می‌گیرد، بار را از روی دیوار قدیمی برداریم و آن را تخریب کنیم. به این ترتیب دیگر فونداسیون وسط ساختمان دست نخورده و دیوار‌ها با اطمینان بر جای خود باقی می‌ماندند و ما فرصت کافی برای تقویت آن‌ها پیدا می‌کردیم. این روش اگرچه روش بسیار منطقی و ساده‌ای به نظر می‌رسد، اما از آنجا که خطر تخریب و آوار روی کارگران همواره وجود داشت، باید با دقت و نظارت بسیار زیادی انجام می‌شد. به همین دلیل در طی چند روزی که عمل تخریب و گودبرداری این بخش انجام می‌گرفت، مهندس عباس پناه، به طور پیوسته در محل کارگاه حاضر شده و روند تخریب را از نزدیک پیگیری می‌کردند.

تخریب این بخش، علاوه بر خطراتی که ممکن بود داشته باشد، بسیار مشکل و طاقت‌فرسا نیز بود. از آنجا که امکان ورود لودر به داخل ساختمان وجود نداشت، تمامی این تخریب که تقریباً شبیه به تونل زدن زیر زمین است، می‌بایست به صورت دستی و توسط کارگران انجام می‌شد و نخاله‌های تخریب، باید به صورت دستی و مرحله به مرحله تا حیاط ساختمان رسیده و از آنجا برای انتقال نخاله، برداشت می‌شد. از سوی دیگر، علاوه بر تقویت دیوار‌های ساختمان از سمت بیرون که در مطلب قبلی به آن اشاره شد، تصمیم گرفتیم تا در بخش غربی ساختمان، از سمت داخل نیز ستون‌هایی را به عنوان حامی در کنار دیوار اصلی قرار دهیم تا دیگر هیچ‌گونه نگرانی بابت رانش یا نشست دیوارها وجود نداشته باشد. به همین دلیل، گودبرداری کامل کناره‌های دیوار‌ها به بعد از قرارگیری ستون‌ها و اتصال آن‌ها به دیوار قبلی انجام می‌شود و همین پیش‌بینی‌ها، موجب کند شدن عملیات تخریب می‌شد.

طی یکی دو روز آینده، تیر‌آهن‌های جدیدی که برای افزایش طول سقف زیر زمین مورد استفاده قرار می‌گیرد، به تیر‌های قبلی افزوده شده و دیوار زیر آن نیز تخریب و تخلیه می‌گردد. در این مرحله نیز پیش‌بینی‌های ایمنی بیشتر انجام شده است و اگرچه تیر‌های قبای سقف، همگی از نوع IP 18 هستند، اما تیر‌های جدید‌تر با IP 22 می‌توانند ضامن پایداری بیشتر برای سقف باشند.

در طراحی جدیدی که برای این ویلا انجام دادیم، فضای نشیمن سنتی زیر زمین، بسیار بزرگ‌تر و زیباتر شده است. در طراحی جدیدی ویلا حدود 20 متر در قالب یک فضای L مانند، به انتهای زیرزمین اضافه شده است که فضای زیرزمین را مجموعاً به چیزی حدود 110 متر می‌رساند. در طراحی جدید، آشپزخانه و راه دسترسی به زیر زمین و سرویس بهداشتی زیر زمین، همگی در همین بخش اضافه شده قرار می‌گیرد. به این ترتیب فضایی نزدیک به 80 متر مربع، به صورت یک فضای پذیرایی نشیمن برای استفاده ساکنان ساختمان در دسترس قرار می‌گیرد.

در نسخه قبلی طراحی ویلا که در ابتدا توسط گروه طراحی پادیر گستر طراحی شده بود، دستشویی و آشپزخانه زیر زمین، در کنار در ورودی زیر زمین که در همان مکان اولیه (در سمت راست نمای ساختمان) قرار داشت، ساخته می‌شدند. اما حالا که آشپزخانه و سرویس و ورودی را به سمت چپ نما انتقال دادیم، می‌توانیم فضای بهتری را برای نشیمن در نظر بگیریم. در طراحی ویلای جدید، فضای سالن بزرگ‌تر و یکدست‌تر شده است.
جابجا کردن فضای ورودی به سمت چپ پلان مزیت دیگری را نیز به همراه داشت. از نظر نما هم این تغییر، به زیباتر شدن ظاهر ویلا کمک می‌کند. زیرا نمای ساختمان با حذف ورودی زیرزمین و انتقال آن به زیر ورودی اصلی ساختمان، متعادل‌تر و متناسب‌تر به نظر می‌رسد. طراحان پادیر، در سمت شرقی نمای یک بالکن مسقف در نظر گرفته‌اند که در تمامی فصول سال می‌تواند به عنوان یک فضای نشیمن خارجی مورد استفاده قرار گیرد. به همین دلیل احتمالاً در این فضا، همواره میز و صندلی‌هایی برای یک استراحت عصرگاهی قرار خواهد گرفت. علاوه بر این ارتفاع بالاتر ساختمان در این قسمت هم مزید بر علت می‌شود تا وزن بصری نمای ساختمان در این سمت بیشتر به نظر برسد. وجود راه ورودی در سمت راست نما، این وزن بصری را افزایش می‌داد و به همین دلیل با راهنمایی‌های مدیریت مجموعه، تصمیم گرفتیم تا این ورودی را با ورودی طبقه بالا، در سمت چپ نما و دقیقاً روی یکدیگر قرار دهیم. به همین دلیل هم در طراحی نهایی، هر دو ورودی در سمت غرب نما قرار گرفته‌اند و تمامی رفت و آمد ساکنان به خود ویلا و زیرزمین، از همین سمت انجام می‌گیرد.

اما روند تخریب و گودبرداری باز هم طولانی‌تر شد. به این علت که نهایتاً تصمیم گرفتیم، سقف بلند‌تری را برای زیرزمین ساختمان در نظر بگیریم. از آنجا که اصولاً ارتفاع سقف ثابت است، برای این منظور، تصمیم گرفتیم، گودبرداری بسیار بیشتری را روی کف زیر زمین ویلا انجام دهیم که این تصمیم به برداشت نزدیک به 50 سانتی‌متر عمق بیشتر زیر زمین منتهی شد. با عمیق‌تر کردن کف ساختمان برداشتن کاشی‌ها و حوض قبلی، اکنون ارتفاع سقف زیر زمین از دو متر و ده سانتی‌متر به دو متر و شصت سانتی متر می‌رسد. این ارتفاع برای فضای زیر زمین بسیار کافی و دلچسب است و کاربری آن را جدای از یک زیر زمین یا نشیمن جانبی، به یک نشیمن بسیار کاربردی بدل می‌کند.

به منظور سرعت بخشیدن به اجرای طراحی ویلا و عملیات ساخت و ساز، برخی کارهای دیگر نیز به صورت موازی با این گودبرداری در حال انجام است. از جمله افزایش ارتفاع دیواره‌های دورتادور حیاط ساختمان است که پیش از این نیز به آن اشاره شده بود. این دیوار که از انتهای زمین ویلا به سمت خیابان کشیده شده است، به صورت پلکانی از ارتفاع آن کاسته شده است. این سبکی از ساخت دیوار‌های حائل بین ساختمان‌ها در قدیم بوده است که امروزه چندان مورد علاقه افراد نیست. در حال حاضر، کارگران در حال ساخت و نصب کلاف‌ها بر روی دیواره بوده و طی یکی دو روز آینده این کلاف‌ها روی دیوار قرار خواهد گرفت. پس از این مرحله، بتن‌ریزی و افزایش ارتفاع دیوارها انجام خواهد شد.

منبع: بلاگ پادیر گستر