مقالات ساختمانی

مقالات مرتبط با حوزه ساختمانی

مقالات ساختمانی

مقالات مرتبط با حوزه ساختمانی

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «طراحی ساختمان» ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

همه ما به نقش طراحی معماری و کیفیت فضاهای داخلی خانه در احساس رضایت و آرامش درونی، آگاه هستیم.  اما اگر فقط کمی با دقت به خانه‌ای که در آن سکونت داریم یا خانه‌های دوستان، اقوام و اطرافیان خودمان بیشتری توجه کنیم، متوجه می‌شویم که اکثر آن‌ها از استانداردهای دقیق طراحی ساختمان فاصله زیادی دارند. رعایت نکردن اصول طراحی ساختمان، می‌تواند از کیفیت بنا‌ کاسته و برخلاف آن، رعایت کردن اصول طراحی ساختمان می‌تواند به افزایش رفاه و آسایش ساکنان آن کمک کند. عوامل تأثیرگذار در طراحی واحد‌های مسکونی به چند دسته بسیار مهم تقسیم می‌شوند که طراحان ما در پادیر گستر همواره سعی می‌کنند تمامی این موارد را در طراحی نمای ساختمان یا طراحی داخلی واحد‌ها، آن‌ها را در نظر بگیرند.

  1. توده گذاری و جانمایی فضاهای داخلی پلان

اولین و شاید مهم‌ترین نکته‌ای که طراحان پادیر گستر در طراحی واحد‌های آپارتمانی در نظر می‌گیرند، توجه به توده‌گذاری پلان و جانمایی فضاهای عمومی، فضاهای عمومی و فضاهای خصوصی ساختمان است. این مورد درباره ساختمان‌های شمالی چندان مشکل نیست، زیرا در این ساختمان‌ها در اغلب موارد، فضاهای عمومی خانه، یعنی سالن پذیرایی و در بسیاری از موارد هم نشیمن و آشپزخانه را مشرف به حیاط طراحی می‌کنیم تا دارای بهترین شرایط جذب نور باشند. در جهت مختلف و در انتهای زمین نقشه نیز، معمولاً اتاق خواب‌ها را طراحی می‌کنیم تا نور و تهویه هوای آن توسط یک نورگیر تأمین شوند.

چه نکاتی برای طراحی ساختمان اهمیت دارند؟

اما مشکلی که در طراحی سازه  ساختمان اغلب طراحان تازه‌کار دیده می‌شود، در طراحی اتاق‌های واحد‌های جنوبی است. همان‌طور که می‌توانید حدس بزنید، در ساختمان‌های جنوبی، نورگیری از دو سمت شمال و جنوب معمولاً بدون مشکل است. بنابراین ما سعی می‌کنیم در طراحی این ساختمان‌ها، فضاهای عمومی ساختمان مانند نشیمن و پذیرایی، در انتهای نقشه و مشرف به حیاط قرار بگیرد تا از نور جهت جنوبی برخوردار شود و اتاق‌ خواب‌ها را در ضلع جنوبی و مشرف به خیابان‌ طراحی گردد.

معمولاً بهترین و مفید‌ترین نور در ساختمان، نور روز جنوبی است و در ساختمان‌های جنوبی این نور از سمت پنجره‌های جنوبی طراحی می‌شود، به همین دلیل هم در پلان‌هایی که ما طراحی می‌کنیم، سعی می‌کنیم تا جانمایی فضاهای ساختمان طوری طراحی شود که فضاهای عمومی مانند آشپزخانه و پذیرایی مشرف به حیاط طراحی شوند و برعکس، اتاق‌خواب‌ها را رو به خیابان طراحی می‌کنیم. در غیر این صورت، عملاً در طول روز که کسی از اتاق‌خواب‌ها استفاده نمی‌کند، بهترین و بیشترین نور را از دست می‌دهیم و قسمت‌های پر مصرف خانه، مانند پذیرایی در طول روز، از نور زیبای آفتاب بی‌نصیب می‌ماند. علاوه بر این، وجود اتاق‌ها رو به حیاط باعث می‌شود تا نور شدید و مستقیم آفتاب، باعث آزار ساکنان در ساعات اولیه روز می‌شود.

  1. کنترل کردن نور ساختمان

اگرچه نور طبیعی می‌تواند کیفیت فضای داخلی را افزایش دهد، اما ورود نور بیش از حد به داخل ساختمان، می‌تواند باعث مزاحمت برای ساکنان و افت زیبایی طراحی فضای داخلی ساختمان شود. یکی از مواردی که در طراحی‌ها می‌بینیم این است که برخی طراحان سعی می‌کنند هر کجا دسترسی به نور مستقیم وجود دارد، بیشترین نورگیری را داشته باشد. این موضوع، بیشتر برای پذیرایی کاربرد دارد، اما برای قسمت‌های خصوصی یا نیمه عمومی چندان جالب نیست. به عنوان مثال نورگیری اتاق خواب‌ها نباید با پنجره‌های خیلی بزرگ (مثلاً 3 متری) تأمین شود، وجود چنین پنجره‌هایی نه تنها از نظر کنترل دما و عایق‌بندی حرارتی مشکل‌تر است، بلکه بسیاری از افراد دوست ندارند اتاق خوابشان، پنجره‌های خیلی بزرگ رو به بیرون داشته باشد و همواره سعی می‌کنند آن‌ها را با پرده‌های بزرگ بپوشانند.

این یکی از نکات مهم در طراحی نقشه ساختمان است. زیرا یک طراح باید با توجه به مکان ساختمان، شدت تابش آفتاب، بافت فرهنگی و اجتماعی و شرایط ساختمان‌های روبرو و مشرف به آن ساختمان، بتواند این ابعاد را در بهترین شرایط طراحی کند. این موارد، در مورد اتاق نشیمن خصوصی و اتاق تلویزیون که در برخی از ساختمان‌ها طراحی می‌شود هم صدق می‌کند. نورگیر زیاد در این اتاق‌ها (خصوصاً اتاق تلویزیون) کاربرد آن‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و نور باید به صورت کاملاً کنترل شده به داخل این اتاق‌ها بتابد.

همچنین آشپزخانه را قلب خانه می‌نامند و معمولاً خانم‌های خانه‌دار، زمان زیادی را در طول روز در این بخش از خانه می‌گذرانند. نورگیری و تهویه آشپزخانه اهمیت بسیار زیادی در طراحی ساختمان‌ دارد و باید توجه داشته باشیم که وجود وسایل گرم کننده مانند اجاق گاز، پکیج و حتی یخچال و فریزر در این فضا، به اندازه کافی محیط را گرم می‌کنند. اگر نور شدید آفتاب (خصوصاً در فصل‌های گرم سال) هم مستقیماً و شدیداً به داخل آشپزخانه بتابد، می‌تواند در هنگام انجام کارهای روزانه موجب خستگی خانم خانه شود. بنابراین باید آشپزخانه طوری طراحی شود که نور با شدت به داخل آن نتابد. ما معمولاً سعی می‌کنیم اگر لازم است آشپزخانه را رو به حیاط طراحی کنیم و قرار است نور زیادی رو به آن بتابد، طراحی آن را طوری انجام دهیم که با کمی عقب‌نشینی و فاصله از نمای اصلی ساختمان قرار بگیرد تا هم نور خوبی را دریافت کند و هم از تابش مستقیم آفتاب و گرم شدن بیش از اندازه محیط داخلی آن جلوگیری شود.

  1.  طراحی ساختمان دو‌خوابه، را نمی‌شود سه خوابه کرد
    اینکه یک کارفرما دوست دارد تا به جای یک واحد دو خوابه یک واحد سه خوابه داشته باشد کاملاً طبیعی است. اما هر ساختمان با هر نقشه و مساحتی را نمی‌توان سه خوابه کرد. گروه طراحی ما در پادیر گستر، معمولاً واحد‌هایی که متراژ آن‌ها کمتر از 130 متر مفید است را به صورت سه خوابه طراحی نمی‌کند. زیرا در این صورت، نه تنها روی کیفیت طراحی فضاهای دیگر آپارتمان تأثیر منفی می‌گذارد، بلکه معمولاً یکی از اتاق‌ها نیز از نظر مساحت و ظاهر و نورگیری و امکانات و تهویه مناسب هم دارای استانداردهای طراحی داخلی درست یک اتاق مهندسی‌ساز نخواهد شد. بنابراین معمولاً پیشنهاد می‌کنیم که چنین نقشه‌ای به صورت دو‌خوابه طراحی شود تا بهترین فضاها را در اختیار داشته باشیم.
    در ساختمان‌هایی که خود ما ساخت آن‌ها را بر عهده داریم یا علاوه بر مدیریت پیمان ، طراحی نقطه آن نیز با خود ما است، سعی می‌کنیم حتماً به این نکات توجه کنیم و اتاق‌های را بی‌دلیل کوچک نکنیم.

4. آیا نشیمن خصوصی لازم است؟
نشیمن خصوصی از آن فضاهایی است که معمولاً کسانی که دنبال خانه‌های برند و لوکس می‌گردند، توجه ویژه‌ای به آن دارند. اما دقیقاً مانند نکته قبلی، باید ببینیم که چه فضایی برای آن مناسب است و اصولاً مساحت نقشه و متراژ ساختمان، امکان طراحی یک نشیمن خصوصی را به ما می‌دهد یا خیر.

از آنجا که معمولاً متراژ بین 140 تا 180 متر را به صورت سه‌خوابه طراحی می‌کنند، نباید در ساختمانی که کمتر از 150 متر متراژ دارد، فضایی برای نشیمن خصوصی در نظر گرفت. مگر اینکه از همان ابتدا آن را به صورت دو خوابه در نظر بگیریم. البته این ضروری‌ترین پیش فرض برای طراحی نشیمن است، اما از طرف دیگر باید به فضاهای داخلی هم توجه کرد و فضای نشیمن را طوری در نظر گرفت که نورگیری آن مناسب باشد و بتوان مبلمان خوبی در آن چید. اینکه صرفاً یک راهروی بزرگ را به عنوان نشیمن خصوصی معرفی نکنیم.

منبع: وبلاگ پادیر گستر

  • شرکت پادیر پادیرگستر البرز
  • ۰
  • ۰

شاید برای شما هم این سوال پیش آمده باشد که مشهورترین مهندس در طراحی سازه ساختمان، چه کسی است؟ این شخص بدون شک الکساندر گوستاو ایفل مهندس و معمار معروف فرانسوی است که در دنیای مهندسی سازه‌ها، او را با نام (جادوگر آهن) می‌نامند. اما گاهی اوقات یک اثر بزرگ چنان شهرتی پیدا می‌‌‌‌‌‌‌‌کند که آفریننده خودش را تحت‌‌‌‌‌‌‌‌الشعاع قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌دهد و نام او را به فراموشی می‌‌‌‌‌‌‌‌سپارد. در مورد “برج ایفل” هم این قضیه‌ مصداق پیدا می‌کند. با گوستاو ایفل بیشتر آشنا شوید.

ایفل مدرک خود را از دانشگاه École Centrale des Arts et Manufactures  در شهر پاریس گرفت و پس از مدتی در یک شرکت راه و ساختمان  که به صورت اختصاصی در زمینه‌ی راه آهن فعالیت می‌کرد، استخدام شد. اما پس از مدتی به ساخت پل علاقه‌مند شد و کمی بعد، شرکت مهندسی خودش را با نام Eiffel & Cie تأسیس کرد. او در طی این سال‌ها بیشتر درآمد خود را از ساخت پل‌های کوچکی که معمولاً به آسیا و اروپای شرقی صادر می‌شد به دست می‌آورد.

گوستاو ایفل

برج‌ آزادی
گوستاو ایفل در سال ۱۸۸۵ میلاد،  پروژه جدیدی را شروع کرد که برای کشوری به‌جز کشور خودش بود. مجسمه بانویی نسبتاً بزرگ با نام مجسمه آزادی که قرار بود به‌عنوان هدیه از طرف مردم فرانسه به ایالات‌متحده، به‌عنوان نمادی از دوستی بین‌المللی اهدا گردد. ایفل به همراه دو مهندس بزرگ دیگر به نام‌های آگوست بارتولدی و ریچارد ام هانت، یکی از بزرگ‌ترین ایده پردازها در پروژه بانوی آزادی بود. ایفل اسکلت آهنی داخل مجسمه آزادی را طراحی کرد و همچنین نظارت بر جایگذاری صحیح مجسمه را نیز بر عهده گرفت. او محاسبه کرد که دقیقاً چقدر فشار بر روی هر اتصال قرار خواهد گرفت و اینکه چگونه وزن مجسمه را پخش کند تا از فروپاشی سازه جلوگیری کند. ایفل برای سرهم کردن قطعات مختلف مجسمه بانوی بزرگ دستورالعملی تهیه کرد تا ایمنی و عمر مجسمه را به حداکثر برساند و تمام این کارها را آن‌قدر اقتصادی انجام داد که تا به امروز کسی روش بهتری برای آن ارائه نداده است. این مجسمه نهایتاً به نام “مجسمه آزادی” نامیده شد و آن‌قدر مشهور است که بسیاری از مردم جهان، آن را به‌عنوان نماد کشور آمریکا می‌شناسند.

گوستاو ایفل

برج ایفل
گوستاو ایفل ، در طول عمر خود و در طی ساخت مجسمه آزادی، دنیا را برای سازه‌ها و آسمان‌خراش‌های مدرن‌تری آماده کرد که احتمالاً یکی از بزرگ‌ترین ساختمان‌های ساخت او که همه ما آن را می‌شناسیم، همان برج فلزی معروف است که نام خود او را بر خود دارد. برج ایفل
برج ایفل به‌منظور برگزاری بزرگداشت یک صدمین سالگرد انقلاب کبیر فرانس و برای نمایشگاه جهانی پاریس در سال ۱۸۸۹ ساخته شد. در آن سال از بین ۷۰۰ طرح پیشنهادی که در مسابقه طراحی این برج به ثبت رسیده بود، طرح گوستاو ایفل به‌اتفاق آرا انتخاب شد. برگذاری مسابقه طراحی برای ساخت ساختمان‌های بزرگ، هنوز هم اهمیت زیادی دارد. به عنوان مثال در ایران، برای انتخاب بهترین طراحی برای ساختمان جدید پلاسکو، یک وب‌سایت راه‌اندازی شده و مسابقه‌ای برگزار شد تا بتوانند بهترین شرکت طراحی مهندسی را برای اجرای این پروژه انتخاب کنند.
ساختن برج بزرگ ایفل در اول ژوئیه سال ۱۸۸۷ شروع شده بود و طراحی آن آن‌قدر دقیق بود که به هیچ اصلاحی احتیاج نداشت. گوستاو ایفل در برج ایفل، توانایی قابل‌توجه خود را در ریاضیات و علوم به نمایش گذاشت. او فاصله بین دو میلیون و پانصد هزار میخ پرچ به‌کاررفته در برج را تا یک واحد میلی‌متری برای فشارهای باد در تمام ارتفاعات اندازه‌گیری کرد تا برج بتواند در برابر همه آن‌ها ایستادگی کند. همچنین محاسبات منحنی شاه‌تیر اصلی برج را انجام داد تا کشش و فشار باد به نیروهای درهم‌فشردگی تبدیل شود و به‌این‌ترتیب باد، زیربنای برج را تحت تأثیر قرار ندهد. سال‌ها بعد این روش‌ها الهام‌بخش معماران و مهندسان اَبَر آسمان‌خراش‌های معاصر همانند برج‌های مرکز تجارت جهانی بودند.

گوستاو ایفل

 

اما گاهی اوقات یک اثر بزرگ چنان شهرتی پیدا می‌‌‌‌‌‌‌‌کند که آفریننده خودش را تحت‌‌‌‌‌‌‌‌الشعاع قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌دهد و نام او را به فراموشی می‌‌‌‌‌‌‌‌سپارد. در مورد “برج ایفل” هم این قضیه‌ مصداق پیدا می‌کند. خود گوستاو ایفل به این موضوع توجه داشته است و در کتابی که در سن هشتادسالگی‌ به نام «کتاب خرد» به رشتۀ تحریر درآورد، راجع به این موضوع چنین نوشت: «من به برج ایفل غبطه می‌خورم، زیرا شهرت آن برج، از خود من بیشتر است. بسیاری از مردم‌ تصور می‌‌‌‌‌‌‌‌کنند که تنها اثر من همین برج است، درصورتی‌که کارهای مهم دیگری نیز انجام داده‌ام…»

گوستاو ایفل چندین پل در زمان خود ساخت که از معروف‌ترین آن‌ها می‌توان به پل معروف Garabit Viaduct اشاره کرد که امروزه جزء خطوط سراسری راه آهن فرانسه است و در زمان خود بلندترین پل در جهان به شمار می‌رفت. ضمناً کارهای او تنها محدود به کشور فرانسه نمی‌شود و او آثاری دیگر در کشورهای ایالات‌متحده آمریکا، اسپانیا، برزیل ، پرو، مکزیک و چند کشور دیگر هم دارد. از آثار مهم او در کشور‌های دیگر می‌توان به اسکله کناک Konak Pier  در شهر ازمیر ترکیه، کلیسای جامع سنت ماریا در کشور پرو و ایستگاه مرکزی قطار شهر بوداپست مجارستان اشاره کرد.

  • شرکت پادیر پادیرگستر البرز